செல்ல பேத்தி

அவளின் குறும்பு
சிரிப்பில்  ஆயிரம்
முத்துக்களை சிதற
விடுகிறாள்
சிதறிய முத்துக்களை
கோர்ப்பதா....
சிரிக்கும் நிலவு முகத்தை ரசிப்பதா...
செய்வதறியேனடி !
மரகத கண்களெனும் உன் காந்தப்பார்வையால்  நான்   இரும்புத்
துகள்களாய் ஆனேனடி !
பிஞ்சு விரல்களால்
எனை நீ தொடும்போது
துள்ளித் தாவும்
மான்குட்டியாய்
ஆனேனடி  !
கொவ்வை இதழ்களால் எனை
நீ  முத்தமிடும் போது உமிழும்  எச்சில் சாறுகளை
அமுதாய் நினைத்து
மகிழ்ந்தேனடி...
உனது  இரட்டை  சிண்டில் நீ
சிட்டுக்குருவியாய்
ஆனாயடி....
உன் பிஞ்சு நடையில்
மயில் கூட தன்
நடனத்தை மறந்ததடி !
உன் மழலை மொழியில் என்
தமிழ்  மொழியை
மறந்தேனடி !
நீ செய்யும்  குறும்பே என்
கதைக்கும் என்
கவிதைக்கும்
கருவாகிவிடுகிறதடி

கவிதை: உஷா விஜயராகவன்

கலை: தன்யஸ்ரீ